Dokąd idziemy, po co dążymy?

Zastanawiam sie właśnie czy jest ważne jak mam na imię … w sumie to ciekawe, z jednej strony chcę się podzielić tym co mi chodzi po głowie w obliczu „Bardzo Okragłych Urodzin” a równocześnie zastanawiam się nad utrzymaniem jakiejs anonimowości, to chyba nie bardzo ma sens. Na imię mam Olga, a te „Bardzo Okrągle Urodziny sa wspomniane w tytule tego bloga. Kim jestem? Sobą. A składa się na to wiele róznych funkcji, np. mama, żona, babcia, córka, siostra, ciocia, koleżanka, znajoma, naukowiec-pracownik, step mama, teściowa, ex-żona, emigrantka, obywatelka kilku krajów, pańcia 3 jamników i pewnie jeszcze kilka innych. Jak mi czasu starczy napiszę o tych wszystkich „czapkach”.

Najpierw zrodził się we mnie pomysł aby świętować te urodziny. Jakoś. Bo dotychczas nie świętowałam, rok po roku kazałam wszystkim zapomnieć, że wogóle je mam. A potem było mi przykro, że dzieci nie pamiętały pomimo zakazu, i było mi miło, że nie-dzieci pamiętały i znalazły sposób aby przekazać życzenia. Koniec z tą postawą. Nie ma co udawać, że czas nie upłynął. Bo ile lat może mieć babcia?